Interview met Cees Veerman
Titel: Komt een beoogd bewindspersoon
bij de formateur, die hij niet kent…
Hij zei: ‘Je moet maar minister worden.’
En ik zei: ‘ja, maar ho eens even.’
En hij zei: ‘Ja, want Jan Peter die wil
je ontmoeten.
En we zijn bezig met een kabinet en dat heb
je toch allemaal wel gevolgd.’
En ik zeg: ‘Ja, ik lees ook de krant.’
Daar kwam je naam dan al wel in voor.
Johan Remkes kon ook wel minister worden van
Landbouw. dat was ook een Groningse boer,
die zou dat ook wel kunnen.
Je kent dat wel, al de speculaties over de
invulling van die functies.
Nou, toen ben ik dus op een avond – mijn
vrouw lag in het ziekenhuis, dat was heel
vervelend, die moest geopereerd worden aan
haar kaken – en toen moest ik … Jan Peter,
die had ik nog nooit ontmoet.
Dat was wel merkwaardig.
Ik heb dat allemaal niet zo handig gedaan,
die introductie, en dat heeft ook wel een
beetje een krasje gegeven op onze relatie
vanaf het begin.
I: Wat was niet handig?
CV: Nou ja kijk...
Haha….
Het is wel komisch, en na zoveel jaren kan
ik het wel vertellen.
Maar ik kom daar en de enige die ik kende
was Cees van der Knaap.
En ik gaf Balkenende een handje en hij begon
te vertellen over het kabinet, en hij was
formateur en dan moest ik maar minister van
Landbouw worden en of ik dat dan ook ambieerde.
Ik zei: ‘Nou, dat ambieer ik niet zozeer,
maar goed, ik ben een calvinist, als het op
mijn pad komt, dan zal ik het overwegen.’
En toen zei ik: ‘By the way, wie wordt er
nou premier?’
En dat was natuurlijk heel pijnlijk.
