De uitstraling van de Minister en de onderhandelingspositie

Interview met Chris Kalden

De uitstraling van de Minister
en de onderhandelingspositie.

Ik heb geen zwakke ministers meegemaakt,

maar het verschil… Iemand die zich gewoon niet
op z’n gemak voelde als minister, was Hajo

Apotheker. Hajo was een goede burgemeester en die
was gewend om een college van B&W voor te zitten, en daar

in een soort collegiaal consensusmodel tot keuzes te komen.
Maar een minister is als enige verantwoordelijk.

En als je die verantwoordelijkheid, in keuzetermen
sta je ervoor… Maar als je die verantwoordelijkheid

ook niet meeneemt naar andere gremia en je
denkt dat de ministerraad hetzelfde opereert

als een college van B&W, dan kom je met minder
thuis dan wanneer je daar op een andere manier

inzit. Dus die voelde zich gewoon in het
hele systeem buitengewoon ongemakkelijk.

En binnen de kortste keren weet iedereen in Den
Haag dat als het erop aankomt, dan zet Hajo de

hakken niet in het zand. En ambtelijk werkte het
dan… Nou ja, dan hoef je er ook minder aandacht

aan te besteden. Bij andere departementen.
Dus als het gaat om onderhandelingsposities,

die worden in hoge mate bepaald door de
uitstraling van de minister.