Veel luisteraars zullen dat misschien weten, maar misschien
niet iedereen. Op de tweede dag van uw
CDS-schap, 18 april, overleed uw zoon Dennis door
een bermbom tijdens zijn missie.
Ja.
Ik heb er altijd voor geprobeerd te waken,
ik weet niet of dat gelukt is, dat
dat mijn besluiten zou beïnvloeden. Dat kan niet,
dan moet je wegwezen. Ik heb twee mensen,
onafhankelijk van elkaar en die dat nu nog
steeds niet van elkaar weten, bij me geroepen.
Ik kende hen al jaren. Tegen ieder heb
ik gezegd: er kan een dag komen dat
ik jou een dossier geef. Je hoeft daar
geen expert op te zijn. Dan vertel ik
jou welk besluit ik op dat dossier wil
nemen en welke argumenten ik heb. Je krijgt
van mij hooguit twee dagen. Daarna kom je
terug en zeg je me of ik het
juiste besluit ga nemen. Als ik moest kiezen
waar het laatste dubbeltje van Defensie naartoe ging
– vliegtuigen, schepen of spullen tegen die verrekte
bermbommen die mijn zoon doodden – zou ik
emotioneel voor dat laatste kiezen, terwijl het misschien
naar vliegtuigen of schepen moest. Ik heb een
extra zekering ingebouwd in mijn besluitvorming, om die
kwetsbaarheid op te vangen.
Om dat subjectieve element eruit te halen. Dat
is wel krachtig.
Het is nodig. Anders kun je in mijn
ogen niet functioneren.