En ik had ook wel een persoonlijke woordvoerder, die mij goed in de gaten hield, en die heel veel wist, en waar ik heel veel waardering voor had, en waar ik ook veel van, aan steun aan heb gehad, en die ook de journalisten goed kende en me kon attenderen. Maar één van die rare dingen, ook al heb je een
enorme ervaring, die ik toch wel leerde, vertelde mijn Engelse collega, Engelse minister van Defensie, waar ik het een keer met hem over had.
In een small talk zegt hij: you have to feed the beast.
Dat is zo waar. Die jongens, die, of die jongens, of die, de heren en dames die tegenover je staan, met die camera of met die microfoon, die moeten gewoon tekst hebben. Klaar, want dat is hun werk. En als je dat eenmaal weet, dan kan je ze bedienen.
Dat is, eigenlijk is dat heel onnozel, maar ik had nooit die positie gehad vroeger. Nu wel. En toen ik dat helemaal door had, ging dat ook een stuk makkelijker.